geriekeeverts.reismee.nl

Muziek en bomen planten met San Andres

We zijn alweer een week verder, de tijd gaat echt super snel. Dat is natuurlijk een goed teken ;)

Vorige week donderdag kregen wij tijdens de asamblea een voorproefje van de voorstelling die de volgende dag zou plaatsvinden. Het koor van San Andres zou vrijdag namelijk een optreden geven op het Newton college. Er zijn verschillende scholen die zo'n optreden geven, en donderdag beloofde het al een mooie avond te worden.

Deze dag deed ik ook een paar samenwerkingsoefeningen met de leerlingen. Dat is dus echt iets wat ze nog niet kunnen. Samenwerken past niet helemaal in hun onderwijs. 's Middags gingen wij met ons vieren naar een eetfestival genaamd Mistura. Op het grote terrein was zo ongeveer van alles aan eten te vinden. Zo hebben we Cuy gegeten, wat een mooi gezicht op het bordje was. In Nederland zou men er niet aan denken om het huisdier dat de naam 'cavia' draagt op te snoepen. Nu viel de smaak wel een beetje tegen.

Vrijdagmiddag was dan eindelijk het moment dat we met de bus gevuld met docenten en leerlingen van alle leeftijden de bus in stapten op weg naar het Newton college. Het was zo ontzettend gaaf om de groep te horen zingen! Echt super knap van de leerlingen maar ook de muziekleraren hier op school. Na afloop gingen we naar de leerlingen, en ik kan wel zeggen dat ik enorm trots op de kinderen uit mijn klas was. Als ik er nu aan terugdenk kan ik er nog steeds van genieten :)

Toen ik de volgende morgen wakker werd scheen de zon! Dat is helaas best bijzonder in Lima. Wat dat betreft kijk ik uit naar Moyobamba waar de temperaturen een stuk aangenamer blijken te zijn. Toch heb ik het hier op stage enorm naar mijn zin. Het is heel gezellig met de leerkrachten en de leerlingen.

Op zaterdag zijn we vooral bezig geweest voor school en 's middags nog even naar het strand gegaan waar de golven iets hoger waren dan verwacht. Het zorgde ervoor dat enkelen van ons met natte kleren naar huis gingen :)

De zondag was een echte rustdag, heerlijk! het zorgde ervoor dat ik weer uitgerust op stage kon komen de volgende dag. Op stage was het rustig. Er waren vooral veel lessen die door andere leerkrachten gegeven werden. 's Middags gingen we langs verschillende reisbureaus om op zoek te gaan naar een bus die naar Moyobamba gaat. Het moment dat we weg gaan komt toch wel steeds dichterbij (ja, duhh). Uiteindelijk hadden we wel duidelijk voor ogen waar we het best onze buskaartjes moesten kopen.

Gisteren hadden we het voorrecht om mee te mogen met een groep van het voortgezet onderwijs van San Andres. De groep gaat vier keer paar jaar naar een arm dorpje dat op een aftstand van anderhalf uur rijden ligt, om daar een schooltje te helpen. De plek wordt ook wel ‘bosque de piedras’ genoemd (bos van stenen). Naar anderhalf uur rijden kwamen we inderdaad bij wat huizen en een houten schooltje uit. We werden er hartelijk ontvangen. Een paar meiden gingen met een paar leerlingen armbandjes van loom maken die ze vervolgens kunnen verkopen. Het doel is dat deze leerlingen leren geld te verdienen, en San Andres helpt ze hiermee op weg. Elke keer hebben zij weer nieuwe projectjes bedacht. Die dag stonden er ook een heel aantal boompjes op ons te wachten. We gingen in groepjes op weg. Al snel bleek dat bosque de piedra niet voor niets bosque de piedras wordt genoemd, maar dat de grond grotendeels inderdaad uit steen bestaat. De temperatuur was echt genieten, het aantal graden Celsius was sowieso een stuk hoger. De zand die met elk zuchtje wind omhoog dwarrelde was wat minder fijn ;) Toch was het een bijzondere ervaring om met zo’n groep een armoedig schooltje te helpen. Ik hoop dat ze genoeg water kunnen geven aan de boompjes anders zullen ze het niet heel lang staande houden denk ik..

Vandaag was een hele gewone dag met stage. Wat gesprekken over het onderwijs hier en verder niet zo veel bijzonders. Opzich wel prima na een dagje als gisteren ;)

Al met al was het echt een hele toffe week met mistura, muziekvoorstelling, strand en Bosque de piedras!

Nog anderhalve week te gaan in Lima, ik ga het hier toch wel missen denk ik zo..

Jullie ook nog een fijne rest-van-de-week gewenst!



Rust en onrust, weekend en door de week ;)

Hola hola,

We zijn inmiddels alweer een week verder, de tijd gaat toch wel snel! Vorige week donderdag en vrijdag zat ik in twee verschillende klassen. Elke leerkracht geeft echt heel verschillend les! Vrijdag ging groep 3 een toneelstukje doen in de Asamblea. Ik stond versteld van hoe ze dat deden. Ze konden hele stukken onthouden en Bijbelteksten voorlezen ging in een sneltreinvaart. Echt wel knap!

's Middags keek ik rekenschriften na, het bleek dat een aantal leerlingen niets van de stof snapten. Ik gaf aan welke kinderen dat waren, maar ik ben bang dat er niets mee gedaan wordt. Op zo'n moment vraag ik me af waarom je überhaupt nakijkt.

Het voordeel van drukke weken met stage en daarna nog college is, dat als het weekend is je echt vakantiegevoel hebt ;).

Zaterdagochtend bestond voor een groot deel uit uitslapen en de was doen. 's Middags gingen Maaike, Dieke en ik naar Miraflores. Kimko was met zijn gastgezin op een kamp, dus kon hij niet mee. Tot nu toe hadden we het strand alleen nog maar gezien vanaf een hoge helling, nu waren we echter van plan om iets meer van de zee te merken. Maaike en ik besloten dat we wel konden gaan pootje baden, we hielden niet echt rekening met de golven die soms hoger waren dan verwacht.

Na nog wat surfers en zeekrabben geobserveerd te hebben liepen we over een steiger naar een stijlvolle restaurant, maar die leek ons iets te prijzig om daar iets te gaan drinken.

Nadat we samen met Cesar en Anamaria gegeten hadden, gingen wij naar Parque de las Aguas. Het is een sprookjesachtige park met fonteinen en verlichting. Er was net een show begonnen bij een hele reeks fonteinen. Er werden allerlei figuren geprojecteerd op de fonteinen, en de muziek paste er helemaal bij. Het was echt wel gaaf, en groter dan ik had verwacht. De andere fonteinen waren niet minder mooi. Wat hadden we lol, simpelweg door door de fonteinen heen te lopen en te proberen niet nat te worden.

Zondag was echt wel een relaxte dag. Behalve naar de kerk gaan en chifa eten hebben we niet veel gedaan. Zelf vind ik chifa niet zo bijzonder, het is een soort chinees. Maar hier vindt men het echt een lekkernij. 's Avonds maakten Dieke en ik ons gastgezin blij met stroopwafels en andere Nederlandse dingetjes, de drop vonden ze wat minder. Snappen jullie dat nou? :P Nou goed, die drop is uiteindelijk toch wel goed terechtgekomen, dus dat was niet zo'n groot probleem ;).

Maandag had ik een groot deel van de dag de melodie van het Peruaanse volkslied in mijn hoofd. Men zingt dat elke maandagochtend. Inmiddels heb ik een vaste klas, wat echt wel prettig is. Ik mocht ook direct mijn eerste les geven. De les ging over de bewegingen van de aarde om zijn eigen as en om de zon (rotación y traslación). Ik moet zeggen dat ik wel echt over mijn woorden struikelde tijdens de les. Spaans is toch best wel lastig.. Toen de les voorbij was hadden we nog tijd over. De kinderen hier vragen regelmatig wat bepaalde woorden in het Nederlands zijn, dus bedacht ik dat er wel even een vraagmomentje kon komen.

Gisteren hadden we een lange dag. Na een drukke stagedag namen we de bus richting San Marcos. Ik was echt moe toen ik 's avonds thuis kwam en nog een les moest voorbereiden. Gelukkig was het vandaag heel anders. De tijd vloog voorbij op stage en ik heb fijn een les kunnen geven. Het is ook erg gezellig met de leerkrachten van San Andres. Daarnaast was het 's avonds een stuk rustiger :)


Tot snel!

Ja, zo kan het ook..

De wekker ging al vroeg maandag. Onze eerste stagedag was aangebroken. Het was best spannend. Het bleek dat ik de eerste week elke dag in een andere klas ging kijken en observeren om vervolgens een klas uit te kiezen. Zo krijg ik dus de mogelijkheid bijna alle derde en vierde klassers (groep 5 en 6) te leren kennen. Al snel bleek dat het een heel andere schooldag zou worden dan een school op een basisschool in Nederland. Nadat de kinderen allemaal met hun trolley volgeladen met boeken de veel te kleine klas in kwamen, begon de taalles. Tja.. het was nogal chaotisch. Ik denk dat het een hele uitdaging gaat worden een ordelijke les te gaan geven.

Na de taalles gingen de kinderen vanaf de tweede klas van het basisonderwijs naar de asamblea, wat wel echt gaaf is. Men zingt een tweetal christelijke liederen en luistert naar het Bijbelverhaal. Dit doen ze elke dag, alleen zingen ze op maandag ook het volkslied. Je verwacht dan dat het daarbij blijft, maar nee hoor.. De Nederlandse vrienden moeten natuurlijk ook nog even voorgesteld worden. En nadat we op het podium stonden kreeg ik de microfoon in mijn handen gedrukt, uh ja.. Bedankt! Nou jongens en meisjes, het is leuk om hier te zijn!

Na de dagopening had mijn klas kunstles. Lopend naar het lokaal geloofde ik dat het echt een leuke les zou worden, er hingen allemaal hele leuke unieke werkjes. Een beetje jammer dat het uiteindelijk echt een namaak-werkje werd. Er waren twee kunstdocenten, de oudere vertelde me dat hij het voorrecht heeft gehad om op Schiphol geweest te zijn, en hij kon verschillende Nederlandse kunstenaars opnoemen.

's Middags hadden de kinderen op het eind een vak naar eigen keuze. Zo zijn er judo-, ballet-, breilessen en nog veel meer. Echt wel gaaf om te zien hoe ze dat op deze school doen.

Op dinsdag had ik niet direct zin in stage. Omringd te worden door kinderen die geen moment stil kunnen zitten en luisteren was niet direct waar ik zin in had. Maar ik wist niet dat ik die dag zou merken dat het ook anders kon. De klas waar ik die dag was had eerst Engels. Echt wel gaaf hoe ze hier in drie niveau groepen werken. Tijdens de Engelse les zag ik voor het eerst de kinderen rustig werken, en dat ging prima! De kinderen zijn trouwens ook echt wel goed in Engels!

De leerkracht van deze groep kon echt lesgeven!

Later in de middag hadden we nog les op San Marcos. De bussen reden anders dan normaal, en aangezien het normaal al amper mogelijk zou zijn om op tijd op San Marcos te zijn na stage, was het nu al helemaal onmogelijk. We kwamen dan ook dik te laat aan. We liepen gauw naar binnen en gaan zitten. Maar toen werd ik ineens gewenkt door een groepsgenoot die me vervolgens vertelde dat mevrouw zei dat ik wel kon gaan presenteren. Wat? Dat meen je niet! Ik snapte amper waar de literatuur over ging. Als ze me het de vorige les gevraagd hadden, had ik me tenminste kunnen voorbereiden. Maargoed, uiteindelijk lukte het wel.

Vandaag was alweer de derde stagedag. En weer ging ik in een andere klas kijken. Het verbaasde me de leerkracht te zien rondlopen met een microfoon (ook dit was een redelijk klein lokaal). Het was een beetje een onnozel gezicht. Aan het eind van de middag hadden Maaike, Kimko, Dieke en ik een afspraak met een leraar van het voortgezet onderwijs, hij vertelde ons over de geschiedenis van San Andres en hoe hij samen met de leerlingen iets voor de minder bevoorrechte bevolking in Lima wilde betekenen. Echt wel gaaf om te horen wat voor werk zij doen in ziekenhuizen, bij ouderen en in sloppenwijken. Aan het eind van de middag hadden we kinderen weer het vak dat zij gekozen hadden. Ik woonde een deel van een balletles bij, echt wel heel grappig om te zien. De meisjes vonden het ook geweldig dat ''miss Djerika'' mee deed :)

Als ik terugkijk naar de afgelopen stagedagen denk ik dat bepaalde dingen echt veel beter kunnen, maar dat wij ook bepaalde dingen van hen kunnen leren.

Eerste kennismaking stageschool en het uitzicht op een stoffige stad

Inmiddels is de eerste week alweer voorbij. Aan de ene kant gaat de tijd snel maar aan de andere kant heb ik het gevoel hier al een hele tijd te zijn. We zijn alweer op 1/5 van onze tijd in Lima. Maar onze stage moet nog beginnen..

Afgelopen woensdag zijn we naar collegio San Andres geweest, dat is de school waar wij stage gaan lopen. Het is heel wat groter dan ik had verwacht. Het is niet alleen de basisschool, maar tegelijk ook het voortgezet onderwijs. Tussen alle kinderen met uniformen aan zagen we ineens een blond hoofdje. Het bleek een Nederlands meisje te zijn. Toen we Nederlands tegen haar begonnen te praten, moest ze verlegen glimlachen en beantwoordde een paar vragen. Het was waarschijnlijk een zendingskind ;) We kregen een rondleiding langs de lokalen, het plein, de eetzaal en de directeur. De leerkrachten staan hier echt heel netjes voor de klas. We moesten nog maar eens nieuwe kleren kopen. Een nette broek met plooi, een blouse en nette zwarte schoenen zouden niet verkeerd zijn.

Na onze rondleiding (helaas heb ik de klas waar ik terecht kom nog niet gezien), gingen we met de microbus naar universiteit San Marcos. We gingen daar niet naartoe om college te volgen, maar voor een rondleiding en natuurlijk een hapje eten. Voor slechts S/. 6,50 (1,75 euro) kun je daar een driegangen menu krijgen. Tegelijkertijd weet ik nu ook dat ik niet al het Peruaanse eten even lekker vind. Mijn voorgerecht bestond uit koude aardappels met een sausje dat van koekjes o.i.d. gemaakt werd.

Donderdag wilden we graag het oude centrum van Lima gaan verkennen dus namen we de microbus naar Abancay en liepen we langs El Congresso naar Basilico San Fransisco. Daar was het enorm druk, en hoewel we daar voor zo ongeveer de eerste keer toeristen zagen, was dat niet de reden waarom het zo druk bij de kerk was. Het bleek een dag te zijn met een speciale mis, en er stonden rijen mensen voor de kerk om naar binnen te komen die allemaal bloemen in hun hand hadden. Wij besloten dat we maar beter naar het museum konden gaan wat aan de kerk vast zat. We kozen daar voor een Engelse gids, maar al snel bleek dat een vergissing te zijn, het leek wel of ze chinees sprak in plaats van Engels... Hoewel, ''follow me, please'' klonk wel redelijk Engels. Maargoed, hoewel we niet bijzonder veel van de gids begrepen konden we wel genieten van het mooie museum. De muren waren versiert met allemaal beschilderde tegeltjes in de kleuren geel, groen en blauw, echt heel mooi! Er bleek ook een kelder te zijn, wat op een doolhof leek met ongelijke grond en waar bakken stonden met botten die allemaal netjes geordend lagen, ik moet zeggen dat ik het er griezelig uit vond zien, ook niet persé wat ik had verwacht ;).

Na de kerk liepen we naar Plaza de Armas en naar Plaza San Martin, beiden mooie parkjes, omringt door mooie gebouwen.

's Avonds zouden we les hebben in San Marcos, dus namen we direct maar de microbus daar naartoe. Ik voelde me al prima op mijn gemak toen we rondliepen op het terrein van de universiteit San Marcos. De les zou vooral bestaan uit presentaties van de groepjes die dinsdag hadden samengewerkt, maar we weken nogal van het onderwerp af. Zo hadden we al gauw een uitje gepland naar het dorp waar de familie van één van de studenten woont, ik ben benieuwd of het door gaat of niet.

De volgende dag gingen we al vroeg met Miguel en Paty naar Miraflores. Dat is een district aan het strand, waar we nog graag heen wilden nu we nog geen stage hadden. Aan het strand was ook een parkje dat ''Parque del Amor'' heet, het is een parkje waar allemaal bankjes staan gemaakt van mozaïek. Echt wel gaaf gemaakt, en een mooi plekje om te zien!

Toen we rond 13:00 thuis waren, waren we echt moe. We besloten verder niet echt plannen te maken voor de middag maar dat het misschien beter was om even uit te rusten van een week waarin we veel hadden meegemaakt. 's Avonds kwam Anamaria thuis met een heleboel ( +/- 170) laptop-achtige tassen die gevuld moesten worden met schriften, een boek, pennen en een marker. We werkten aan de lopende band. De één haalde het plastic van de tassen, Maaike en ik maakte ze open en stopten de spullen erin en een ander maakte ze weer dicht. Toen alle tassen klaar waren moesten ze nog per vijftal worden verpakt en in de auto geladen worden. Het was gekkenwerk om daar om 23:30 nog steeds mee bezig te zijn terwijl ik eigenlijk al om 22:00 naar bed wilde. Ik was blij dat Maaike wel wilde helpen en tegelijkertijd was het fijn om iets terug te doen voor Anamaria en Cesar die ons ook telkens helpen.

Zaterdag was echt zo'n dag die anders liep dan we verwachten. We waren alleen van plan om samen met Lety even boodschappen te doen in Barrio Chino, maar het groeide uit op een heel uitje. Barrio Chino is volgens bepaalde reisgidsen de grootste Chinese wijk in Zuid-Amerika, maar blijkt maar te bestaan uit één klein straatje. Het was wel leuk om geweest te zijn. De straat is helemaal in Chinese stijl gebouwd. Toen we terugliepen om de microbus te nemen kwamen we langs een museum met een collectie van goud van de Inca's. Het was niet de meest boeiende museum om bekeken te hebben, maar opzich wel aardig..

Vervolgens bedachten we dat we ook nog wel even naar San Cristobal konden gaan. San Cristobal is een uitkijkpunt op een berg waar vandaan je heel Lima kunt zien (voor zover mogelijk is daar de smog). Lima is echt een enorme stad! Waar je ook stond op de berg, voor zover je kon zien was alles Lima. Je kunt ook duidelijk zien wat het rijke gedeelte is en waar de armere mensen wonen (de echte sloppenwijken hebben we niet gezien). Vanaf boven is Lima echt één grote rommelige, vieze en grauwe massa aan huisjes. Terwijl als je beneden bent, echt nog wel eens een cactus, een palmboom of een andere boom ziet. We waren blij dat Lety erbij was, behalve dat het een lieve vrouw is, is het ook beter om niet als vier blanke mensen die berg op te gaan.

's Avonds na het eten gaven Cesar en Anamaria aan dat we een feestje gingen bouwen die avond. Ze haalden de microfoons tevoorschijn en terwijl Cesar ging zingen was Anamaria aan het dansen. Zoals we al vreesden was het daarna onze beurt. We besloten dat ''kom, pak je lasso maar'' een prima liedje was ;) Ook hun zonen, Cesar en Daniel deden mee. Het deed me een beetje denken aan een bonte avond.. Tja zo beleef je nog eens wat.

Vandaag (zondag) hebben we niet zoveel gedaan. Behalve toen we naar de kerk waren, zijn we de hele dag thuis geweest, genietend van ons laatste dagje vakantie!

Chau!

Eerste dagen in Lima

De eerste dagen in Peru zitten erop.

Zaterdag was het zover, ik besefte het nog niet helemaal, maar vandaag nog zouden we uit het vliegtuig stappen in Lima. Toen we boven Peru vlogen kwamen er allemaal bergen in zicht. Ook konden we goed de amazone zien. Het was echt een mooi gezicht. Aangekomen in Lima gingen we op zoek naar Anamaria die ons zou ophalen, maar we konden haar niet vinden. Na haar even gebeld te hebben bleek dat zij nog in de auto was. Toen ze er aankwam was het een super vrolijke vrouw die ons begroette met een vel papier waar onze namen op stonden. Onderweg naar huis reden we nog even langs San Marcos waar we lessen zouden gaan volgen, zij is daar docent. Daarna gingen we naar haar huis waar Dieke en ik zouden wonen voor vijf weken. Het huis is echt wel luxer dan ik had verwacht.

De volgende dag ontbeten we met tamal, een sinaasappel en brood met avocado. Dat was echt wel een prima ontbijt :) Daarna gingen we naar de kerk, waarvoor we eerst een half uur moesten rijden. De dienst was wel redelijk goed te volgen. Op de terugweg pasten we niet meer in de auto, niet omdat we teveel gegeten hadden (wat hier nogal belangrijk is), maar omdat we met een persoon meer in de auto moesten. Daarom gingen Dieke en ik in de kattenbak en konden we vanaf daar heel goed de stad bekijken. Na het eten liet Anamaria ons vruchten proeven die wij in Nederland niet hebben. Er zijn hier echt zoveel vruchten met allemaal heel verschillende smaken!

Daniel, de zoon van Anamaria ging na het eten met een vriendengroep voetballen. Kimko ging met hem mee en ook wij zouden daar naartoe gaan maar eerst moest de afwas gebeuren. Anamaria liet ons verschillende salsa danspasjes zien toen ze salsamuziek op de radio hoorde. Het was grappig om haar zo dansend de afwas te zien doen. We namen de microbus om naar de voetbal te gaan. We kwamen op een groot terrein waar je kunt zwemmen, hardlopen, cricket spelen, voetballen, baseballen, dansles kunt krijgen etc. Het was echt een groot terrein!

Maandag gingen Dieke en ik eerst langs Maaike (2 minuutjes lopen) om vervolgens met ons drietjes Kimko op te halen om daarna samen de wijken wat beter te verkennen. Het is toch zeker 20 minuten lopen om daar te komen. We werden afgezet bij het museum, die achteraf op maandagen dicht bleek te zijn. Toen zijn we maar terug gaan lopen en zijn we naar de markt gegaan. Daarna hadden we best wel trek dus gingen we eten bij een restaurantje dat Cajamarquino heet. Het eten was heerlijk en het was echt een beetje vakantiegevoel.

Na het eten gingen we opzoek naar Plaza San José, maar konden het parkje niet vinden. Toen bedachten we dat we wel een kerk konden gaan bekijken, dus volgden we de kerktoren. Daar aangekomen bleek ook de kerk dicht te zijn. Ook ontdekten we dat Plaza San José er precies voor lag. 's Avonds gingen Dieke en ik met Maaike en Lety naar de supermarkt om inkopen te doen. Het hele gangpad voor rijst was wel typisch, er is tot nu toe geen dag voorbij gegaan dat we geen rijst gegeten hebben. Ook aan groeten en fruit is hier een overvloed in de winkel.

Op dinsdag probeerden we nog een keer het museum, en deze keer was hij niet gesloten. Op het eerste gezicht was het een klein museum wat niet bijster interessant zou zijn. Maar het bleek een geweldig groot museum te zijn wat uit drie delen bleek te bestaan. Eerst ging het over de Inca’s en de stammen voor de Inca’s, daarna over de Spanjaarden en tenslotte kon je door een huis lopen met het interieur van vroeger. Er waren veel dorpjes en veldslagen nagebouwd en het zag er echt wel tof uit. Mocht je nog een keer in Lima komen dan is het de moeite waard het te bezoeken (Museo National de Arqueologia, Antropologia e Historia de Perú).

's Middags was het moment aangebroken dat we voor het eerst naar de universiteit zouden gaan om colleges te volgen. Tijdens het college werd vertelt dat we in groepjes zouden gaan werken, dat was even slikken, vooral omdat die studenten zo gigantisch snel praten! Maar al met al was het een leuke college.

Tot de volgende keer! Saludos!



Welkom op mijn Reislog!

Hee! Welkom op mijn reisblog!

Hier zal ik proberen jullie op de hoogte te houden van mijn belevenissen in Peru. 23 Augustus zeggen we gedag tegen Nederland en stappen wij, Dieke, Kimko, Maaike en ik, in het vliegtuig op weg naar een land waar geen van ons eerder is geweest. Vanaf nu zul je hier dan ook regelmatig nieuwe verhalen en foto's vinden, en via de kaart weet je altijd precies waar ik me bevind en waar ik ben geweest!

In Peru zullen wij stage gaan lopen op twee verschillende basisscholen, waarvan één in Lima en de ander in Moyobamba. Daarnaast zijn we van plan om nog meer van het land te zien en zodoende nog even rond te trekken.

Wil je op de hoogte gehouden worden van onze activiteiten in het buitenland? Dan kun je je aanmelden voor de mailinglijst door je mail adres achter te laten in de rechter kolom.

Ik hoop dat jullie met veel plezier mijn reisverslagen zullen lezen!

Groetjes,

Gerieke